Goed geprikt

Dinsdag 26 april - op bezoek bij de revalidatieartsen
Typisch gevalletje van slechte timing. Als ik Marit om 14.00 uur uit de klas haal, begint net het verjaardagsfeestje van een bevriend klasgenootje. Gelukkig krijgt ze nog snel de traktatie in haar handen gedrukt. 'He, het zijn helemaal geen echte frietjes!' stelt Marit even later verheugd vast. Ze zit achterop de fiets en af en toe krijg ik een paar chippies toegestopt. We zijn onderweg naar de vaste revalidatiearts en haar collega die de Botoxinjecties heeft gegeven. Ze willen zien wat het effect tot nu toe is. Minutieus bekijken ze om de beurt linkerarm en -been van Marit. 'We hebben de juiste spieren weten te vinden,' concludeert de arts van de prikken. 'Je ziet duidelijk dat de hand nu beter open gaat, en ook de elleboog kan makkelijker buigen. Het onderbeen is nog wat stug, maar we kunnen de voet welk makkelijker in een hoek van 90 graden krijgen.'

Zwabberarm
Marit zelf heeft gemengde gevoelens over de resultaten tot nu toe. Ze kan goed uitleggen hoe ze het ervaart. 'Ik kan nu makkelijker spullen oppakken met mijn moeilijke hand. Maar als ik het dan vast heb, valt het er vaker zo weer uit. Mijn arm gaat zomaar de andere kant op.' Er wordt begrijpend geknikt aan de andere kant van de tafel. 'Dat kan heel goed, want je hebt nu minder controle over je arm, die gaat een beetje zijn eigen gang. Daarom moet je goed blijven oefenen, dan gaat het over een poosje echt beter. Beter dan je gewend was.' We vertellen over de afgelopen weken, en dat het af en toe best pittig was. 'Ik kan me goed voorstellen dat ze in een dalletje zat,' verklaart de prikarts. 'Marit was zo gewend aan haar spasticiteit, daar vertrouwde ze op in haar doen en laten. En haar lichaam voelt nu ineens heel anders aan, daar moet ze aan gewend raken.'

College over de spieren

De andere arts legt verder uit: 'De spieren die altijd een te hoge spanning hadden, zijn nu soepel. Maar dat is iets anders dan sterk. We hebben met de botox de optimale voorwaarden gecreëerd voor krachtoefeningen, zodat de spieren sterk kunnen worden en goed gaan functioneren.' Ze kijken ook nog naar de nachtspalk die in het ziekenhuis gemaakt is. Die wordt goedgekeurd: 'Er zitten in de kuit drie spieren. Twee daarvan rek je alleen met een spalk die over de knie heen gaat. De derde rek je met een kortere spalk. Bij Marit volstaat deze korte spalk, want juist die spier is bij Marit het grootste probleem.' Ik knik en spreek opnieuw met mezelf af dat ik toch echt eens werk ga maken van wat meer kennis over het bewegingsapparaat. Nu kom ik niet veel verder dan dat je buigers en strekkers hebt. Weet je wat, ik ga nu meteen googelen voor les één.